“Ik geloof dat een zachte nee niet afwijst, maar bevrijdt.
Het is een daad van liefde, omdat ik daarmee ja zeg tegen mezelf.”
Het is een daad van liefde, omdat ik daarmee ja zeg tegen mezelf.”
Dat is mijn waarheid, geboren uit vallen en opstaan. Want lange tijd dacht ik dat mijn waarde lag in beschikbaar zijn. Altijd helpen, altijd doorgaan, altijd zorgen. Tot mijn lichaam me leerde dat ik daarmee vooral één iemand in de steek liet: mezelf.
Waarom zijn grenzen zo lastig. We zijn opgegroeid in een cultuur die “flink zijn” vaak hoger waardeert dan trouw zijn aan onszelf. Van jongs af aan leren we dat meedoen, zorgen en inschikken beloond wordt. Het gevolg? We raken verwijderd van dat stille stemmetje dat zegt: dit is te veel voor mij, of: hier heb ik rust nodig.
Veel coachees vertellen me dat ze hun grenzen pas voelen wanneer ze allang overschreden zijn: via spanning in de schouders, hoofdpijn of een kort lontje naar hun omgeving. Pas als het lichaam begint te schreeuwen, merken we op wat we eigenlijk al veel eerder wisten.
En toch… grenzen hoeven niet hard te zijn. Ze hoeven niet te snijden of af te breken. Grenzen kunnen zacht zijn. Helder en vriendelijk.
Stemmen uit de bedding: Tijdens Cyclus 1 schreef Lisa me hoe bevrijdend het voor haar was om voor het eerst een zachte nee te oefenen. Ze had jarenlang het gevoel dat ze iedereen moest plezieren. Tot ze besefte dat ze zichzelf daarin kwijt was geraakt.
Ze vertelde hoe spannend het was om een collega te zeggen: “Ik begrijp dat je hulp nodig hebt, maar dit keer kan ik er niet bijnemen.” Voor haar voelde dat eerst als falen. Maar achteraf merkte ze: de wereld stort niet in. Integendeel, er kwam rust. En respect.
Haar woorden raken de kern. Een zachte nee is niet kil.
Het is een uitnodiging tot eerlijkheid en vertrouwen, zowel met jezelf als met de ander.
Lisa is niet alleen. Ook andere vrouwen die Cyclus 1 doorliepen, verwoordden het zo herkenbaar:
“Ik was altijd de rationele, de sceptische. Toch merkte ik dat ik hier zachter kon worden zonder mijn kracht te verliezen. Voor het eerst voelde ik dat mijn grenzen niet botsen, maar dragen.” Nouk
“Voor mij voelde Cyclus 1 als een bedding. Niet zweverig, maar aards. Het gaf me woorden en rituelen om mijn ja en nee opnieuw te vertrouwen. Dat heeft mijn hele dagelijks leven lichter gemaakt.” Hilde
Deze ervaringen tonen dat grenzen stellen geen theoretisch idee is.
Het is een beweging die voelbaar wordt in lichaam, hart en relaties.
Onderzoek van Dr. Brené Brown toont dat kwetsbaarheid en grenzen onlosmakelijk verbonden zijn. In haar studies ontdekte ze dat mensen die stevig in verbinding staan met zichzelf en met anderen, niet de mensen zijn die altijd ja zeggen. Het zijn de mensen die durven aangeven waar hun grens ligt.
Brown stelt het scherp: “Daring to set boundaries is about having the courage to love ourselves, even when we risk disappointing others.”
Grenzen zijn dus geen egoïsme. Ze zijn een daad van moed en zelfliefde.
Ik herinner me de avond waarop ik, na alweer een volle week, met tranen op de grond zat. Ik had opnieuw ja gezegd terwijl alles in mij nee riep. Het was alsof ik mezelf voor de zoveelste keer achterliet. Die avond schreef ik in mijn journal: vanaf nu wil ik niet langer mezelf verliezen in de verwachtingen van anderen.
Sindsdien oefen ik met het geven van zachte nee’s. Niet omdat ik de ander minder belangrijk vind, maar omdat ik mezelf eindelijk belangrijk genoeg wil vinden.
Elke zachte nee die ik sindsdien heb uitgesproken, gaf ruimte aan een groot ja: ja voor rust, ja voor gezondheid, ja voor tijd met mijn dieren, ja voor mijn waarheid.
Sta eens even stil bij dit moment. Wanneer zei jij de voorbije weken ja terwijl je eigenlijk nee voelde? Hoe voelde je lichaam zich toen? En wat zou er gebeuren als je diezelfde situatie opnieuw mocht beleven, dit keer met een zachte nee op je lippen?
Grenzen zijn geen harde lijnen. Ze zijn eerder fluisterende herinneringen van je lichaam. Je schouders, je adem, je buik weten vaak eerder dan je hoofd dat er iets niet klopt. De vraag is: ben je bereid te luisteren naar dat fluisteren, voor het moet gaan schreeuwen?
Dit is waar Cyclus 1 om draait!
In Cyclus 1: Herstel & Herinneren nemen we de tijd om die signalen opnieuw te leren verstaan. We werken met het Grenzenkompas, waarin je stap voor stap leert voelen, respecteren en communiceren wat voor jou klopt. Niet als een trucje, maar als een bedding waarin je steviger komt te staan.
En precies hierover gaat ook mijn GRATIS webinar:
“Herstel & Herinneren: terug thuiskomen bij jezelf”
📅 Dinsdag 7 oktober 2025 om 19.30u
📅 Dinsdag 7 oktober 2025 om 19.30u
In dit webinar laat ik je ervaren hoe een eerste zachte stap, soms gewoon een ademhaling of een klein nee, al zoveel rust en kracht kan brengen.
Grenzen zijn geen harde muren.
Ze zijn zachte poorten.
Naar jezelf.
Naar eerlijkere relaties.
Naar een leven dat klopt.
Ze zijn zachte poorten.
Naar jezelf.
Naar eerlijkere relaties.
Naar een leven dat klopt.
Durf jij de deur openen?
0 Comments