Ik weet nog hoe ik daar zat, alleen in mijn auto. Buiten reed het verkeer gewoon door, binnen zakte de grond onder me weg. Alles wat me overeind had gehouden, mijn wilskracht, mijn discipline, mijn flink zijn, was ineens op.
Wat volgde was geen rechte weg omhoog, maar een kronkelend pad vol vallen en opstaan, moedeloosheid en kleine succesjes. Ik moest leren luisteren naar iets dat ik nooit had vertrouwd: mijn eigen lichaam.
Uit die crash groeide mijn missie. Geen strak plan, maar een bedding die ik eerst voor mezelf moest worden. Van daaruit ontstond Cyclus 1: Herstel & Herinneren. In co-creatie, lichter en zachter dan vroeger, met ruimte voor kleine stappen die door herhaling nieuwe natuur worden.
Op 7 oktober laat ik dit werk de wereld in, tijdens het webinar Herstel & Herinneren: terug thuiskomen bij jezelf.
Mijn verhaal is geen afgerond hoofdstuk, maar een levend, lerend verhaal. Kwetsbaarheid is mijn kracht geworden. En misschien herken jij iets in mijn woorden. Want elk verhaal is uniek, en toch spiegelen we elkaar.
Read more...
Hoe grenzen stellen je vrijheid geeft: de zachte kracht van nee: Grenzen stellen is voor velen lastig. We zijn opgegroeid in een cultuur die flink zijn beloont boven trouw zijn aan onszelf. Vaak merken we pas dat onze grens overschreden is wanneer ons lichaam begint te protesteren: gespannen schouders, hoofdpijn of prikkelbaarheid.
En toch… grenzen hoeven niet hard of bot te zijn. Ze kunnen zacht zijn. Helder en vriendelijk.
In Cyclus 1 ontdekte Lisa hoe bevrijdend het was om een zachte nee uit te spreken. Ook Nouk en Hilde ervoeren hoe grenzen niet botsen, maar dragen. Hun verhalen tonen dat grenzen geen theoretisch idee zijn, maar een beweging die voelbaar wordt in lichaam, hart en relaties.
Onderzoek van Dr. Brené Brown bevestigt dit: kwetsbaarheid en grenzen horen bij elkaar. Het zijn niet de mensen die altijd ja zeggen die de sterkste verbindingen hebben, maar juist degenen die durven aangeven waar hun grens ligt.
Ikzelf heb geleerd dat een zachte nee geen afwijzing is, maar een daad van liefde voor mezelf. Elke zachte nee opent de deur naar een groot ja: ja voor rust, gezondheid, mijn dieren, mijn waarheid.
Daarover gaat Cyclus 1: Herstel & Herinneren. En daarover ook mijn gratis webinar op 7 oktober 2025: Herstel & Herinneren: terug thuiskomen bij jezelf. Ontdek hoe een klein nee een groot ja kan zijn, naar jezelf, naar eerlijkere relaties, naar een leven dat klopt.
Read more...
Jarenlang was ik de vrouw met antwoorden. In mijn consultancytijd betaalden mensen mij om snel oplossingen te bedenken. Hoe slimmer mijn advies, hoe waardevoller ik mij voelde. Stiltes waren gevaarlijk, ze gaven het gevoel dat ik niet genoeg deed.
Tot mijn lichaam mij in 2018 stopte. Plots kon ik niet meer. Mijn stem brak, ik begon te huilen, en ik ben weken niet meer opgehouden. Geen enkel plan hielp. Het enige wat er nog was: tranen en stilte.
Als ik toen had geweten wat ik nu weet over hoe je lichaam zich kan herstellen door terug balans te brengen tot op celniveau, dan had ik sneller steviger gestaan. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal en emotioneel. Het blijft een van de grootste lessen: hoe diep alles met elkaar verbonden is.
Later, als coach, ontdekte ik dat luisteren helender is dan duizend adviezen. In de stilte vinden mensen vaak hun eigen woorden en waarheid. Soms vraag ik toestemming om een stukje van mezelf te delen, omdat erkenning ook helend kan zijn. Maar luisteren blijft de kern.
Luisteren is bedding. Ruimte waarin iemand zichzelf terughoort. En precies dat wil ik meegeven.
Read more...
De ochtend na de storm is vreemd stil. De lucht is uitgewrongen, de plassen spiegelen zacht terug wat boven hen hing.
Het is alsof alles fluistert: het ergste lawaai is voorbij, nu begint het werk.
Niet het harde werk van duwen en volhouden, maar het stille werk van blijven.
Blijven bij jezelf. Bij wat waar is. Bij wat pijn deed en nog nadreunt in je lichaam.
In een eerdere blog schreef ik dat geluk geen zonnestraal is.
Vandaag zie ik geluk eerder als de damp die opstijgt uit warme stenen na regen.
Subtiel, bijna onzichtbaar, maar voelbaar in elke vezel. Het is de bedding waarin je neerkomt.
Thuiskomt in jezelf.
Jarenlang leefde ik alsof ik de storm was. Veel doorgaan, veel perfectionisme, veel verantwoordelijkheid.
Het werkte, tot het niet meer werkte.
Ik begreep toen nog niet dat het niet de storm is die je breekt, maar hoe je jezelf vasthoudt terwijl hij over je heen trekt.
Wat ik leerde na de regen, is dat blijven een werkwoord is.
Je voeten voelen dragen. Je adem terug in je buik leggen.
Niet teruggrijpen naar oude verhalen, en ook niet hals over kop springen naar nieuwe.
Blijven vraagt moed, zachtheid en herhaling.
Positieve Gezondheid leerde me dat gezondheid niet betekent dat je zonder symptomen leeft, maar dat je kunt meebewegen met het leven en tegelijk je regie voelt. Het PERMA-model laat zien dat kleine, herhaalde keuzes niet enkel je emoties voeden, maar ook je verbinding, je betekenis, je balans. Consequentie is kracht, niet intensiteit.
Ik leerde het niet uit boeken, maar door eenvoud. Mijn voeten op koude tegels. Mijn rug tegen een muur.
Mijn dieren die geen drama maken, maar elke dag vertragen, rusten, bewegen, herbeginnen.
De paradox is geruststellend: je hebt geen heldendaad nodig, je hebt herhaling nodig.
Rust blijkt niet spectaculair. Grenzen stellen geen vuurwerk. Zelfzorg is vaak: vroeg naar bed, een wandeling zonder doel, vijf minuten niets.
Maar juist daarin begint je lichaam je opnieuw te geloven.
En misschien is dat de essentie: dat je niet hoeft te wachten tot de zon schijnt.
Dat je ook in natte straten thuis kunt komen.
Dat je trouw mag zijn aan je lichaam, je hart, je ritme.
Wanneer ik elke ochtend mijn voeten voel op mijn terras, adem tot in mijn buik en zacht zeg: ik ben hier, begint voor mij een leven dat klopt.
Niet in de zonnestraal, wel in de warme damp die langzaam optrekt.
En misschien mag jij jezelf vandaag ook die vraag stellen:
welke kleine, herhaalbare keuze wil ik maken, zodat mijn lichaam voelt dat ik blijf?
Read more...
Wat als boosheid geen teken van breuk is, maar een poort naar verbinding?
In deze blog neem ik je mee in een ervaring die me tot in mijn lijf raakte, en hoe ik koos om te blijven staan in plaats van te verdwijnen.
Over woede die geen explosie werd, maar bedding.
Over grenzen die pas voelbaar worden als ze overschreden zijn.
Over het verschil tussen pleasen en voelen.
Dit is een verhaal over kracht in kwetsbaarheid, en over de moed om jezelf niet te verliezen.
Misschien herken jij je erin.
Read more...
Het is moeilijk om mensen teleur te stellen, vooral als je altijd 'ja' zegt terwijl je 'nee' voelt. Schuldgevoel en de behoefte aan erkenning kunnen ervoor zorgen dat je over je eigen grenzen gaat. Het besef dat 'nee' een volledige zin is, kan een waardevolle verandering in perspectief brengen.
In het dagelijks leven zeggen we vaak automatisch 'ja' op sociale verplichtingen en verzoeken, zonder na te denken over de impact op onszelf. Een bewuste pauze nemen voordat je antwoordt, kan helpen om te beslissen of een verzoek past bij jouw behoeften en mogelijkheden. Het is inspirerend om te zien hoe anderen deze techniek moeiteloos toepassen en hun grenzen bewaken zonder schuldgevoel.
Het vaker zeggen van 'nee' kan je relaties versterken en je persoonlijke grenzen verbeteren. Door bewust te kiezen en tijd te nemen voor je beslissingen, voorkom je dat je leven onnodig complex wordt. 'Nee' zeggen vanuit zelfzorg is uiteindelijk een 'ja' tegen jezelf.
Read more...In het dagelijks leven zeggen we vaak automatisch 'ja' op sociale verplichtingen en verzoeken, zonder na te denken over de impact op onszelf. Een bewuste pauze nemen voordat je antwoordt, kan helpen om te beslissen of een verzoek past bij jouw behoeften en mogelijkheden. Het is inspirerend om te zien hoe anderen deze techniek moeiteloos toepassen en hun grenzen bewaken zonder schuldgevoel.
Het vaker zeggen van 'nee' kan je relaties versterken en je persoonlijke grenzen verbeteren. Door bewust te kiezen en tijd te nemen voor je beslissingen, voorkom je dat je leven onnodig complex wordt. 'Nee' zeggen vanuit zelfzorg is uiteindelijk een 'ja' tegen jezelf.
