Ze zeggen vaak dat thuiskomen een gevoel is.
Ik zeg dat het een daad is.
Ik zeg dat het een daad is.
Niet iets wat je overkomt op een zonnige dag met een goed boek en een kop thee.
Maar iets wat je moet kiezen, keer op keer.
Wanneer je lichaam signalen geeft die je negeert.
Wanneer je job je leegzuigt terwijl je toch blijft glimlachen.
Wanneer je ergens diep vanbinnen weet dat je wegdrijft van wie je ooit was,
maar de stilte te groot voelt om terug te keren.
Maar iets wat je moet kiezen, keer op keer.
Wanneer je lichaam signalen geeft die je negeert.
Wanneer je job je leegzuigt terwijl je toch blijft glimlachen.
Wanneer je ergens diep vanbinnen weet dat je wegdrijft van wie je ooit was,
maar de stilte te groot voelt om terug te keren.
Thuiskomen bij jezelf is geen romantisch concept. Het is confronterend werk.
Het vraagt dat je eerlijk wordt over wie je geworden bent en de moed vindt om jezelf opnieuw te ontmoeten, zonder dat je zeker weet of je die versie nog zult herkennen.
Het vraagt dat je eerlijk wordt over wie je geworden bent en de moed vindt om jezelf opnieuw te ontmoeten, zonder dat je zeker weet of je die versie nog zult herkennen.
Volgens onderzoek van Brené Brown is echte moed niet de afwezigheid van angst, maar het vermogen om kwetsbaar te zijn in het onzekere en ongemakkelijke.
Zelfleiderschap is precies dat. Geen controle. Geen perfectie. Geen masker.
Wel het moment waarop je stopt met afwachten en begint te luisteren naar wat jij al te lang onderdrukt.
Zelfleiderschap is kiezen om aanwezig te blijven, precies waar het schuurt, waar het wankelt, waar het stroomt.
Maar het is ook volhouden wanneer het niet stroomt.
Wanneer je in een emotionele rollercoaster terechtkomt.
Wanneer het makkelijker lijkt om terug te grijpen naar oude patronen of om jezelf opnieuw klein te maken.
Wanneer je in een emotionele rollercoaster terechtkomt.
Wanneer het makkelijker lijkt om terug te grijpen naar oude patronen of om jezelf opnieuw klein te maken.
Zelfleiderschap is niet zweverig zacht. Het is ook ruw en volhardend. Het vraagt zelfdiscipline, eigenaarschap, en het besef dat je jezelf telkens opnieuw moet kiezen. Niet één keer, maar honderd keer.
En tegelijk vraagt het mildheid.
Een slechte dag, week of maand is geen falen.
Het is een uitnodiging om dieper te luisteren.
Om opnieuw te landen.
Om te leren volhouden met zachtheid in plaats van met dwang.
Een slechte dag, week of maand is geen falen.
Het is een uitnodiging om dieper te luisteren.
Om opnieuw te landen.
Om te leren volhouden met zachtheid in plaats van met dwang.
Daar zit het werk. In die spanning.
Tussen doorgaan en pauzeren.
Tussen discipline en mildheid.
Tussen groei en terugval.
Tussen doorgaan en pauzeren.
Tussen discipline en mildheid.
Tussen groei en terugval.
En precies in die momenten is het vaak het moeilijkst om helder te blijven. Want jouw vrienden of familie houden van jou. Ze willen je beschermen, geruststellen, je snel weer doen lachen. En net daardoor kunnen ze soms niet meer objectief met je meedenken.
Wat je dan nodig hebt, is iemand die naast je staat, zonder ruis.
Die je niet spaart, maar ook niet pusht.
Die luistert, spiegelt, richting geeft.
Die bij je blijft, niet ondanks je storm, maar juist erin.
Die je niet spaart, maar ook niet pusht.
Die luistert, spiegelt, richting geeft.
Die bij je blijft, niet ondanks je storm, maar juist erin.
Ik ben iemand die naast je zit wanneer jij het liefst zou vluchten. Niet om je te fixen maar om met je te blijven ook als jij jezelf nog niet helemaal durft te ontmoeten. En ik blijf, ook als jij het nog niet gelooft.
Het begint vaak in je lichaam.
In die moeheid die niet weggaat.
In spanningen die je gewoon geworden bent.
In de vage honger naar iets waar je geen naam op krijgt.
In die moeheid die niet weggaat.
In spanningen die je gewoon geworden bent.
In de vage honger naar iets waar je geen naam op krijgt.
Je lichaam is niet het probleem, het is het signaal.
Neurowetenschappelijk onderzoek toont aan dat onze fysieke en emotionele signalen aangestuurd worden door het autonome zenuwstelsel en dat chronische stress dit systeem uit balans brengt. Als je leert luisteren in plaats van negeren, open je de weg naar herstel, richting en keuze.
We denken vaak dat we eerst beter moeten zijn voor we mogen kiezen.
Dat we eerst zeker moeten zijn voor we mogen veranderen.
Maar dat is omgekeerd.
De richting komt niet nadat je je beter voelt.
De richting is wat je in beweging brengt.
Dat we eerst zeker moeten zijn voor we mogen veranderen.
Maar dat is omgekeerd.
De richting komt niet nadat je je beter voelt.
De richting is wat je in beweging brengt.
En daar komt werk in beeld. Niet als statussymbool of productiviteitsmeter maar als verlengstuk van wie je bent. Wat je doet zegt iets over wat je belangrijk vindt maar ook over wat je jezelf toestaat.
Volgens de zelfdeterminatietheorie ervaren mensen pas duurzame motivatie wanneer hun drie psychologische basisbehoeften worden vervuld: autonomie, verbondenheid en competentie. Zonder autonomie, zonder zelfleiderschap, wordt zelfs de bestbetaalde job een gevangenis.
Als je jarenlang keuzes hebt gemaakt vanuit overleven, dan voelt een keuze in vrijheid bijna buitenaards.
Toch is dat wat ik je gun.
Toch is dat wat ik je gun.
Niet de beste job maar de vraag die voorafgaat aan al je beslissingen: ben ik nog trouw aan wie ik echt ben?
En dan is er dat andere stuk.
Dat vergeten lichaam.
Dat systeem dat mee moet maar zelden gevraagd wordt of het nog kan. Zoveel mensen zoeken helderheid in hun hoofd maar lopen vast omdat hun lichaam simpelweg uitgeput is. Je kunt geen keuzes maken als je cellen in alarm staan. Zonder fysiek draagvlak krijg je je keuzes niet in beweging. Zonder herstel op celniveau blijft zelfs de beste intentie leeg.
Dat vergeten lichaam.
Dat systeem dat mee moet maar zelden gevraagd wordt of het nog kan. Zoveel mensen zoeken helderheid in hun hoofd maar lopen vast omdat hun lichaam simpelweg uitgeput is. Je kunt geen keuzes maken als je cellen in alarm staan. Zonder fysiek draagvlak krijg je je keuzes niet in beweging. Zonder herstel op celniveau blijft zelfs de beste intentie leeg.
Bij meer dan 95 procent van de mensen die getest werden door Vitas Analytical Services blijkt de verhouding tussen omega-6 en omega-3 uit balans te zijn. Deze disbalans is gelinkt aan chronische ontstekingsprocessen,
mentale vermoeidheid en verminderde cognitieve helderheid. Een evenwichtige vetzuurverhouding ondersteunt niet alleen hart en brein maar versterkt ook je vermogen tot focus, stabiliteit en besluitvorming. Je gezondheid begint dus niet bij symptomen maar bij herstel, voeding en vertrouwen in je eigen biologie.
mentale vermoeidheid en verminderde cognitieve helderheid. Een evenwichtige vetzuurverhouding ondersteunt niet alleen hart en brein maar versterkt ook je vermogen tot focus, stabiliteit en besluitvorming. Je gezondheid begint dus niet bij symptomen maar bij herstel, voeding en vertrouwen in je eigen biologie.
Zelfleiderschap is ook erkennen dat je lichaam mee mag spreken. Dat je keuzes draagt in je cellen, je ademhaling, je zenuwstelsel. En dat herstel niet lineair is, maar wél mogelijk wanneer jij opnieuw leert afstemmen.
Zelfleiderschap is niet mooi, netjes of comfortabel.
Het is rauw, echt, helend en onvoorspelbaar.
Maar het is de enige weg naar echt vrij zijn.
Het is rauw, echt, helend en onvoorspelbaar.
Maar het is de enige weg naar echt vrij zijn.
Je hoeft niet te wachten op een beter moment.
Je hoeft ook niet alles te weten.
Je mag gewoon beginnen.
Je hoeft ook niet alles te weten.
Je mag gewoon beginnen.
Of je nu op zoek bent naar rust in je lijf, helderheid in je hoofd, ruimte in je werk of bedding in je leven, ik ben hier om met je mee te kijken, mee te voelen en richting te geven. Op jouw ritme. Vanuit zachtheid én stevigheid.
Vanuit eerlijke verbinding.
Vanuit eerlijke verbinding.
Waar in jouw leven vraagt iets vandaag om zelfleiderschap?
Voel je welkom om het samen te onderzoeken.
Reageer hieronder of stuur me een mail via hallo@beritbel.be.
Ik lees met aandacht en zonder oordeel.
Reageer hieronder of stuur me een mail via hallo@beritbel.be.
Ik lees met aandacht en zonder oordeel.
---------------------------------------------------------------------------------------------
Gebruikte bronnen:
- Brown, B. (2012). Daring Greatly. Gotham Books.
- Porges, S. (2011). The Polyvagal Theory. Norton.
- Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2000). Self-determination theory and the facilitation of intrinsic motivation. American Psychologist, 55(1), 68–78.
- Naviaux, R. K. (2016). Metabolic features of the cell danger response. Mitochondrion, 30, 105–110.
- Zinzino & Vitas Analytical Services (2014–2024). Global Omega-6:3 Balance Test Data & Research Reports.
0 Comments