Ik heb jaren gedacht dat alles perfect moest zijn. Mijn to-dolijsten waren eindeloos, elk detail moest kloppen en fouten waren onaanvaardbaar. Maar weet je wat er gebeurde? Ik kreeg vaak niets af, of ik bleef twijfelen of iets al ‘klaar’ was. Mijn streven naar perfectie hield me vast in een eindeloze cyclus van verbeteren, aanpassen en herzien.
Totdat ik op een moment een traject, waar ik al maanden aan werkte, bijna wanhopig in de prullenbak wilde gooien. Waarom? Omdat ik nog steeds niet vond dat het ‘goed genoeg’ was. Maar toen kwam de realisatie: wat als het nu al goed genoeg is? Wat als de waarde niet in de perfectie zit, maar in het simpelweg afronden en loslaten?
Dat inzicht veranderde alles. Ik begon sneller keuzes te maken, mezelf minder op te jagen en ontdekte dat imperfecte dingen vaak de mooiste waren. Goed genoeg is soms beter dan perfect, want goed genoeg betekent vooruitgang. En vooruitgang is wat uiteindelijk telt.
Sindsdien oefen ik in loslaten, en geloof me, dat is een oefening die nooit stopt. Ik sta mezelf toe om te groeien door dingen te doen in plaats van te wachten tot ze ‘perfect’ zijn. En dat geeft me zoveel rust! Maar loslaten blijft voor mij een uitdaging, omdat ik altijd de waarom wil weten. Waarom iets gebeurt, waarom iets niet lukt, waarom dingen soms gewoon niet gaan zoals ik wil. En het frustrerende is: soms is er geen waarom. Soms is iets gewoon zoals het is. En dat aanvaarden is misschien nog wel de grootste les die ik te leren heb.
🔗 Verbinding met mijn eigen pad en andere inzichten
Dit inzicht hangt nauw samen met thema’s die ik nog ga bespreken. Net zoals hoe ik in ‘Hoe ik leerde omgaan met perfectionisme’ ontdekte dat streven naar foutloosheid me vastzette, heeft dit verhaal me geleerd dat loslaten soms de enige manier is om vooruit te komen. In ‘Hoe een grote tegenslag me sterker maakte’ besefte ik dat groei niet uit perfectie komt, maar uit veerkracht. En net zoals ik in ‘De kracht van nee zeggen zonder schuldgevoel’ leerde om bewuste keuzes te maken, heb ik hier geleerd dat een keuze maken – zelfs als die niet perfect is – altijd beter is dan eindeloos twijfelen.
Dit inzicht hangt nauw samen met thema’s die ik nog ga bespreken. Net zoals hoe ik in ‘Hoe ik leerde omgaan met perfectionisme’ ontdekte dat streven naar foutloosheid me vastzette, heeft dit verhaal me geleerd dat loslaten soms de enige manier is om vooruit te komen. In ‘Hoe een grote tegenslag me sterker maakte’ besefte ik dat groei niet uit perfectie komt, maar uit veerkracht. En net zoals ik in ‘De kracht van nee zeggen zonder schuldgevoel’ leerde om bewuste keuzes te maken, heb ik hier geleerd dat een keuze maken – zelfs als die niet perfect is – altijd beter is dan eindeloos twijfelen.
🔬 Wetenschappelijk feit: Onderzoek gepubliceerd in de Journal of Experimental Psychology toont aan dat perfectionisme vaak leidt tot uitstelgedrag en angst. Mensen die streven naar ‘goed genoeg’ zijn productiever, ervaren minder stress en hebben een hoger gevoel van voldoening.
📖 Lees al mijn verhalen, meningen,… hier op de blog onder de zoekterm: 'Mijn verhaal'
💡 Jouw uitdaging: Wat stel jij uit omdat het nog niet ‘perfect’ is? Wat als je het gewoon afmaakt zoals het nu is? 💬 Dus vertel me: Zet het hieronder!
👇
👉 Download Gratis:
0 Comments